زنی بود از طایفه جن به نام  عفراء  که گاهی به حضور پیغمبر اکرم صل الله علیه و آله می آمد، و سخنان و احکامی از حضرت یاد می گرفت و به بعضی از افراد قوم خود که از خوبان و صالحان بودند می رسانده و ایشان با فراگیری آن دستورات به دست او مسلمان می شوند.مدتی گذشت از آمدن عفراء خبری نشد. پس از چندی عفراء به حضور پیامبر اکرم آمد، حضرت با دیدن او پرسید: ای عفراء در این مدت کجا بودی؟ چرا دیر به ملاقات ما آمدی؟
 
عفراء  گفت: در این مدت سفر کرده، به دیدن خواهرم رفته بودم. حضرت فرمود:
خوشا به حال آن دو نفر مومنی که در راه رضا و خشنودی خدا به همدیگر محبت می کنند، زیرا خداوند پاداش و نعمت سرشاری در بهشت برای دو نفر مومنی که برای رضای خدا همدیگر را دوست داشته باشند مهیا و آماده کرده است. سپس حضرت فرمود: ای عفراء از این سفر برای ما چه آورده ؟ عرض کرد: ای رسول خدا، در این سفر روزی ابلیس را در کنار دریای اخضر بر بالای سنگی سفید دیدم که...

دستهایش را به سوی آسمان بلند کرده و می گفت: پروردگارا، وقتی که بر سوگند خود عمل نموده مرا داخل جهنم کردی، تو را به حق محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام قسم می دهم که مرا مورد آمرزش قرار داده و ازآتش جهنم خلاص کن. من با شنیدن این جملات به او گفتم: ای حارث، این اسماء چه نامهایی است که به وسیله آن خدا را میخوانی؟موسسه عترت نور

شیطان گفت: قبل از آن که خدا  عزو جل آدم ابوالبشر را خلق کند، من بر عرش خدا دیدم این اسماء نوشته شده است،همان موقع فهمیدم که صاحب این اسماء محبوبترین خلایق نزد خدای عزوجل هستند، به همین خاطر برای نجات خود، خدا را به حق این اسماء مبارک می خوانم و قسم می دهم.

حضرت با شنیدن این خبر فرمودند: اگر اهل زمین به حقیقت، خداوند را به این اسماء قسم بدهند، خداوند به طور حتم خواسته ایشان را اجـــابت می کــند. در روایتی امام صادق  علیه السلام می فرماید: چون روز قیامت شود، خداوند عالم این اسماء را از سینه او محو می کند.